Anaesthesie
Locaal anaesthesie wordt intradermaal/subcutaan gegeven. Bij voorkeur wordt lidocaïne al dan niet met adrenaline gebruikt. Premedicatie zal in het algemeen niet nodig zijn. Bij erg angstige patiënten kan bijvoorbeeld diazepam (5-20 mg), oxazepam (10 mg) of lorazepam (2-4 mg 1-2 uur voor de ingreep) gegeven worden. Voor verdoving van de huid (injecties) wordt een maximum van 200 mg lidocaïne aangegeven in de bijsluiter van de fabrikant, voor lidocaïne met adrenaline 500 mg. Dit betekent dat per keer van een 2% oplossing (20 mg/ml) maximaal 25 ml mag worden gebruikt. Dus van de xylocaïne 2% ampullen 1.8 ml met adrenaline kunnen 13 ampullen worden gebruikt (486 mg).
Mesjes
Het meest geschikt voor incisie van de huid zijn de mesjes nr. 15 en 11.
Hechtmateriaal
Men kan kiezen uit de volgende draden: 2-0 (heel dik) 3-0, 4-0, 5-0, 6-0, 7-0 (heel dun).
Het nummer van de hechtdraad (bijv. 5-0) geeft niet zomaar de diameter aan. Dit getal komt overeen met de diameter die de draad heeft wanneer er onder standaardcondities een bepaald gewicht aan de draad wordt gehangen. De naalden zijn beschikbaar in verschillende maten, bijvoorbeeld 3/8 rond, halfrond, 11, 13, 17 mm.
Wonden kunnen ook worden gesloten met weefsellijm en steristrips (hechtpleister).
Hechttechnieken
Transcutaan hechten:
Bij de transcutane hechttechniek wordt een diepe steek gemaakt, zodat zowel cutane als subcutane weefsels worden vastgehouden. Losse hechtingen worden loodrecht op de wondrand geplaatst. Dit is de standaard hechttechniek op de spoedeisende hulp en in de huisartsenpraktijk.
Donati: een extra sterke transcutane hechting
Een Donati-hechting is een transcutane hechting, met nog een extra stap, zodat extra stevigheid wordt verkregen. Dit is waardevol in gebieden met veel spanning op de huid, bijvoorbeeld bij fractuurchirurgie, waarbij er vaak nog sprake is van zwelling. Er zijn daarnaast tal van situaties waarbij het wenselijk is om de hechting net wat meer stevigheid te geven. Je begint met een transcutane hechting. Nadat de naald aan de andere kant uit de huid komt, maak je – dit keer dichterbij de wondrand, een nieuwe kleinere steek, weer de andere richting in.
Intracutaan hechten
De intradermale (ook wel intracutane) hechting geeft mooie resultaten bij wonden waar geen spanning op staat, bijvoorbeeld in het gelaat. Er zijn geen steekgaten en het litteken is minimaal zichtbaar. De intracutane hechttechniek is ongeschikt voor wonden waar veel tractie op staat, bijvoorbeeld grote wonden. Ook moet deze techniek niet gebruikt worden voor traumatische wonden, omdat er dan onvoldoende drainage mogelijk is van (geïnfecteerd) wondvocht.
Alle andere technieken
Zie instructies op huidziekten
Hechtingen wanneer verwijderen
Wanneer u de hechtingen kunt laten verwijderen, is afhankelijk van de plaats van de wond:
– Gezicht: 5 dagen
– Hoofd/hals/handen/armen: 7 dagen
– Romp/been: 10 tot 14 dagen
– Rug/knie: 14 tot 18 dagen
Adviezen voor thuis
Om de wond goed te laten genezen, is het belangrijk dat u de volgende adviezen opvolgt:
- U mag de eerste 24 uur niet douchen. Na 24 uur mag u alleen kort douchen zolang de hechtingen in de wond zitten. Dep na het douchen de wond voorzichtig droog.
- Als u een wond heeft op uw hoofd, mag u uw haar na 24 uur voorzichtig uitspoelen met lauw water. Spoel uw haar heel goed uit als u uw haar met shampoo of wast.
- Ga niet zwemmen, in bad of in sauna zolang hechtingen in de wond zitten.
- Doe voorzichtig aan en zorg dat er geen spanning op de wond komt. Door spanning kan er een zwelling ontstaan. Door een zwelling geneest de wond minder snel:
– Gebruik een sling bij een wond aan arm of hand.
– Leg uw arm of been wat hoger om te rusten.
– Probeer zo min mogelijk te buigen en te strekken bij een wond aan een gewricht.
Meer informatie:
https://www.huisartsopleiding.nl/wp-content/uploads/Hechten-vaardigheden.pdf