Waterwratten (Mollusca contagiosa)

Algemeen

Een waterwrat is een besmettelijke maar tegelijkertijd goedaardige infectieziekte van de huid. Na besmetting kan het 2 weken tot een halfjaar duren voordat de wratjes verschijnen.

Symptomen

  • Halfbolvormige, gladde, huidkleurige, vastaanvoelende bultjes, die er doorschijnend of wit uitzien.
  • Vaak in groepjes gelokaliseerd.
  • Centraal ziet men vaak een delle (inzinking).
  • Na zijdelingse druk op het bultje kan men een witte brij te voorschijn drukken (molluscumbrij).
  • Rondom de wratjes kan de huid ontstoken raken: de huid is dan rood en schilferend en kan ook jeuken.
  • Niet zelden komt er ook een bacteriële infectie bij, waardoor zo’n wrat dik, rood en pijnlijk wordt en er korsten ontstaan.

Na enkele maanden beginnen de wratjes vanzelf gelig vocht aan te maken. Soms gebeurt dit na krabben of stoten. Daarna drogen ze op tot korstjes en verdwijnen. In de huid eromheen kunnen dan nieuwe wratjes opkomen. Het kind kan er steeds meer krijgen, soms wel 100.

Locatie:

Bij kinderen komen mollusca vooral voor op de romp, de armen en benen, soms echter ook in het gelaat en op het onderlichaam. Bij jonge volwassenen vindt men de afwijkingen vooral op het onderlichaam, rondom de geslachtsdelen. De geslachtsdelen en de anus zijn in tegenstelling tot genitale wratten, zeer zelden aangedaan.

Oorzaken

Door besmetting van de huid met een virus. Dat virus komt uit het vocht dat in de waterwratjes zit. Kinderen krijgen het:

  • door direct huidcontact met andere kinderen met waterwratjes, zoals met spelen en sporten;
  • via besmette voorwerpen, zoals handdoeken of badspeelgoed.

Door krabben aan de wratjes kan het virus zich gemakkelijk naar andere delen van de huid verspreiden.

Rond de waterwratjes zit nog wel eens eczeem. Het is onduidelijk of de waterwratjes het eczeem veroorzaken of dat het eczeem een plek is waar waterwratjes gemakkelijk ontstaan.

Volwassenen krijgen zelden waterwratjes, soms bij een sterk verminderde weerstand door ziekte (zoals HIV) of door medicijnen (zoals ontstekingsremmers en sommige medicijnen tegen kanker). Het virus wordt bij volwassenen ook wel door seksueel contact overgedragen (soa).

Diagnose

De diagnose wordt op het blote oog gesteld.

Beleid

Adviezen:

  • Niet krabben om ontsteking en verspreiding te voorkomen.
  • Handen regelmatig wassen en de nagels kort  houden om verspreiding te voorkomen.
  • Niet met de handen in de ogen wrijven.
  • Open wratjes waar geen kleding overheen zit afdekken met een pleister.
  • Een eigen handdoek en washand gebruiken. Gebruik de handdoek en washand maar één keer. Droog na het douchen of baden de delen van de huid met open wratjes als laatste af om verdere verspreiding te voorkomen.
  • Zijn de wratjes open? Laat het kind dan niet met anderen in bad. Was het badspeelgoed en laat het daarna drogen. Misschien helpt dit verspreiding te voorkomen, maar bewezen is dat niet.
  • Uw kind hoeft niet thuis te blijven van het kinderdagverblijf, school of zwembad. Open wratjes kunt u tijdens het zwemmen afplakken met een waterdichte pleister.
  • Bescherm de huid en voorkom dat de huid uitdroogt: douche kort en niet te heet, gebruik milde ongeparfumeerde verzorgingsproducten (zeep, lotion of shampoo). Een droge huid kunt u daarna insmeren met een ongeparfumeerde crème.
  • Bij eczeem is het belangrijk dat het eczeem goed wordt behandeld.

Medicatie

  • Behandeling van waterwratjes is niet nodig.
  • Soms helpen bepaalde crèmes tegen de jeuk, zoals koelzalf of:

– Levomenthol Gel 10MG/G
– 2 tot 5 keer per dag aanbrengen

– Fusidinezuur Creme 20MG/G
– in de ochtend aanbrengen >> stap 2, max 2 weken: 15G

– Hydrocortison acetaat creme 10MG/G
– 1 tot 2 keer per dag aanbrengen

Andere methoden
Bevriezen (vloeibare stikstof), wegbranden (elektrisch), of met een scherpe lepel afkrabben na eerst de huid te hebben verdoofd. Het is niet bewezen dat deze behandelingen werken. Ook kunnen ze pijn doen en littekens veroorzaken. Het is dus bijna altijd beter om te wachten tot de waterwratjes vanzelf genezen.

Beloop

  • Waterwratjes kunnen geen kwaad. De waterwratjes verdwijnen vanzelf, vaak binnen 1 jaar. Soms pas na 2 jaar. Een afzonderlijk waterwratje geneest meestal binnen 2 maanden.
  • Als de waterwratjes ontstoken zijn, ziet de huid van uw kind er rood en gezwollen uit, en kan pijn doen. Dat is niet erg. Ontsteking van de wratjes is zelfs vaak een teken dat ze snel gaan genezen en verdwijnen.
  • De meeste kinderen houden geen littekens over. Heel soms ontstaan er wel littekens door veel krabben of door behandeling.
  • Als uw kind waterwratjes heeft gehad, krijgt uw kind ze niet nog een keer.

Bijlagen

Foto’s:

Referentie: NHG-standaard, Thuisarts, Huidziekten